Zgodnie z decyzją Sądu Finansowego Berlin-Brandenburgia, tymczasowo zakazane są kontrole na mocy ustawy o płacy minimalnej dla międzynarodowych usług transportowych z innych krajów UE.

Stosowanie prawa UE dotyczącego MiLoG przy ruchu tranzytowym pozostaje wątpliwe.

Sąd Finansowy Berlin-Brandenburgia postanowił w trybie pilnym, że tymczasowo zakazane są kontrole w ramach ustawy o płacy minimalnej (MiLoG) w przypadku międzynarodowych usług transportowych z innych krajów UE. Zostało to ogłoszone przez Niemieckie Stowarzyszenie Spedycji i Logistyki (DSLV) w aktualnym okólniku.
Przedmiotem postępowania było zbadanie zasadności kontroli przez Generalną Dyrekcję Celną w ramach MiLoG. Wnioskodawca, polski przewoźnik, zgłosił transport tranzytowy przez Niemcy. W rezultacie Generalna Dyrekcja Celna wydała decyzję o kontroli, wymagającą przedłożenia umów o pracę, odcinków wypłat i innych dokumentów. Polskie przedsiębiorstwo transportowe narzekało na to. Jego przedstawiciele twierdzili, że MiLoG zasadniczo nie ma zastosowania w przemyśle transportowym. Ponadto brak jest podstawy prawnej dla nakazu kontroli, ponieważ ruch tranzytowy nie podlega obowiązkowi zgłoszenia.

Wątpliwości dotyczące możliwości zastosowania MiLoG.

Sąd zastosował się do opinii prawnej wnioskodawcy i zawiesił wykonywanie kontroli. Ponadto stwierdził, że należy dokładnie zbadać co tak naprawdę może być objęte zakresem MiLoG. Na poparcie uzasadnienia Sąd Finansowy podniósł poważne wątpliwości dotyczące zgodności z prawem kontroli w ramach MiLoG. Nie jest zatem jasne, czy §20 MiLoG ma zastosowanie do zaskarżającej polskiej firmy z sektora transportu i logistyki mającej siedzibę w innym kraju UE, jak również jej pracowników.
Zarówno w orzecznictwie, jak i w literaturze specjalistycznej nie wyjaśniono do tej pory, co dokładnie rozumie się przez „zatrudnienie w kraju” zgodnie z §20 MiLoG, i kogo obejmuje definicja pracowników zatrudnionych w Niemczech. W obecnym tymczasowym stanie postępowania w sprawie nie można zakładać zastosowania MiLoG na niekorzyść wnioskodawcy.

Zakres badania jest zbyt szeroki.

Sąd miał również wątpliwości co do zakresu nakazu kontroli w konkretnym przypadku. Na przykład główna Generalna Dyrekcja Celna musiałby najpierw ograniczyć się do ustalenia, czy pracownicy przedsiębiorstwa transportowego działali wyłącznie w ruchu tranzytowym. Zdaniem sądu, zgodnie z listem od prawników polskiej spółki transportowej, dokumenty i potwierdzenia wymagane w zleceniu kontroli nie mogły tego jednoznacznie określić.

Wyrok: kontrola MiLoG dla transportu zagranicznego jest niedopuszczalna.

 „Ta decyzja jest spóźniona”, skomentował adwokat Martin Pfnür. „Ze względu na wciąż panującą niepewność prawną, odnośnie tego jak należy stosować MiLoG w różnych rodzajach transportu oraz w jaki sposób to powinno być oddzielone od siebie, to testowanie aktualnie tych przepisów na firmach transportowych firm członkowskich UE jest obecnie po prostu nie do przyjęcia”.

Brak krajowego odniesienia dla MiLoG.

DSLV jest zgodne z decyzją Sądu Finansowego Berlin-BrandenburgIA odnośnie jego wątpliwości co do zastosowania prawa delegowania UE w przypadku firm wykonujących mobilną działalność przy wykonywaniu usług transportu transgranicznego.
„Według DSLV, w celu ochronnym krajowych przepisów o minimalnym wynagrodzeniu, a mianowicie, aby zapobiec narażenia na niskie wynagrodzenia, powinno się je stosować tylko do pracowników, którzy podlegają ponoszeniu regularnych kosztów utrzymania w danym kraju”. Brakuje więc tutaj wystarczającego krajowego odniesienia dla kierowców w międzynarodowym transporcie drogowym.

Rozporządzenie z 07.02.2018

Numer akt: 1 V 1175/17

Źródło: Verkhers Rundschau